Posadzka na wysokim poziomie

Piwnica niekoniecznie musi być komórką na węgiel czy graty. Coraz częściej zamienia się w warsztat majsterkowicza, siłownię, salę bilardową czy domowe kino.


Wymaga to jednak pewnych prac, pośród których niebagatelne miejsce zajmuje odpowiednie przygotowanie podłoża. Uporać się jednak przy tym trzeba z problemem niezbyt równej posadzki – zazwyczaj betonowego podkładu o licznych niezbyt dużych wgłębieniach, bardzo często zawilgoconego.

Na początku podłoże trzeba dobrze oczyścić. Musi być wolne od wszystkiego, co może osłabić przyczepność, szczególnie od kurzu, brudu, olejów, wosku, substancji bitumicznych i resztek farby.


Miejscowe ubytki i zagłębienia, a także nierówności wylewki, można zniwelować przy pomocy szybko twardniejącej zaprawy Atlas Ten 10. Umożliwia ona wykonanie warstwy wyrównawczej na całej powierzchni podłogi, ale także pozwala na szybkie użytkowanie posadzki.


Dostępna jest w postaci suchej do rozrobienia z wodą. Nakłada się ją w dwóch warstwach. Zalecana grubość jednej warstwy zaprawy to od 5 do 30 mm, dlatego w przypadku większych nierówności prace należy prowadzić etapami.


W zależności od temperatury i wilgotności otoczenia, zaprawa zaczyna wiązać już po niespełna godzinie. Tak przygotowane podłoże należy zagruntować i wzmocnić głęboko penetrującym impregnatem Uni-Grunt Plus.

Z uwagi na występującą zazwyczaj wilgoć, warto zadbać o wykonanie elastycznego zabezpieczenia nie tylko samej posadzki, ale i krawędzi jej połączeń ze ścianami.


Główny element systemu stanowi wodoszczelna folia elastyczna Atlas Woder E – gotowa do bezpośredniego użycia masa. Na powierzchnię posadzki należy nanieść dwie warstwy folii, zaczynając od narożnika najdalszego od wejścia.


Dzięki temu uniknie się wchodzenia na powierzchnię już uszczelnioną. Drugą warstwę można położyć dopiero po całkowitym wyschnięciu pierwszej. Zwykle zajmuje to około trzech godzin.


Do położenia pierwszej warstwy folii uszczelniającej można użyć pędzla lub wałka malarskiego. Drugą lepiej kłaść przy pomocy pacy stalowej. Naniesiona masa utworzy bowiem tak grubą warstwę, że korzystając z przyborów malarskich można będzie mieć trudności z jej rozprowadzeniem.

Na folii Woder E, po jej całkowitym wyschnięciu, można śmiało stosować kleje do okładzin ceramicznych. W odniesieniu do płytek gresowych zaleca się użycie zapraw specjalnie opracowanych dla gresu.


Po stwardnieniu zaprawy klejącej, czyli po mniej więcej 24 godzinach, można przystąpić do fugowania okładziny. Posłużyć się tu warto Fugą Atlas Artis, którą można wypełniać szczeliny o szerokości od 1 do 25 mm.


Zastosowana przy jej produkcji technologia Color Protect pozwoli na długie zachowanie właściwej barwy, zapewniając fudze odporność na zabrudzenia i szereg szkodliwych czynników. Inna ze stosowanych technologii, Myko Bariera, ograniczy rozwijanie się na fudze mikroorganizmów.


Fuga ta ma przy tym bardzo ograniczoną nasiąkliwość. Z uwagi zaś na to, że dostępna jest w 30 kolorach, łatwo będzie uzyskać pożądany efekt estetyczny.