
Tak wyglądał Janów Lubelski u końca lat 60. ubiegłego wieku. Dziś publikujemy zdjęcia z archiwum Lubelskiego Konserwatora Zabytków w Lublinie, które wykonano w 1969 r. przy okazji tworzenia studium historyczno-urbanistycznego do planu zagospodarowania przestrzennego miasta Janów Lubelski.

Janów Lubelski jest jednym z historycznych miast Lubelszczyzny. Janów Lubelski powstał na miejscu wsi Biała w 1640 roku. Król Władysław IV 21 lipca 1640 roku podpisał w Warszawie przywilej lokacyjny. Powodem utworzenia miasta była chęć stworzenia centrum dla okolicznych dóbr Ordynacji Zamojskiej, a także rozwój gospodarki folwarczno-gospodarczej. Przez wieś Białą przechodził trakt z Turobina poprzez Malinie do Goraja oraz przez Zdziechowice do Zawichostu nad Wisłą. Już w połowie XVII wieku kupcy udający się z Zamościa do Sandomierza korzystali z drogi przez Szczebrzeszyn, Radzięcin, Kocudzę, Janów i Zaklików.
Jego zabudowę ukształtowały dwa okresy, etap pierwszy to XVII wieczna lokacja Starego Miasta jako części Ordynacji Zamojskiej, etap drugi to XIX wieczne Nowe Miasto powstałe w wyniku rozwoju przemysłu sukienniczego, rozwoju funkcji administracyjnych Janowa, który od 1816 r. stanowił centrum Obwodu Ordynacji Zamoyskiej i działalności Ordynata Stanisława Kostki Potockiego.
