Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Meczet był niewielki, posiadał wysoki, czterospadowy dach pokryty gontem.
Dach zwieńczony był minaretem sygnaturowym. Na szczycie cebulastej kopuły dumnie złocił się półksiężyc. Wtedy jeszcze Studzianka była Mekką Tatarów z całego Podlasia. Meczet spalili Rosjanie. Bez litości. Świątynia nie został już nigdy odbudowana.
Po Tatarach w Studziance został mizar. Unikalny cmentarz. – To pamiątka tego, że Tatarzy żyli w Studziance od 1679 roku, kiedy król Jan III Sobieski nadał tutaj ziemię rotmistrzowi Samuelowi Romanowskiemu – mówi Sławomir Hordejuk.
Najwięcej ludzi zatrzymuje się przy mogile, gdzie spoczywa tutaj słynny tatarski dowódca, generał Józef Bielak. – Dowodził częścią wojsk litewskich w wojnie z Rosją w 1792 r. i w czasie powstania kościuszkowskiego. Dziś potomkowie generała mieszkają w Świdniku.
Po Tatarach w Studziance został mizar. Unikalny cmentarz. – To pamiątka tego, że Tatarzy żyli w Studziance od 1679 roku, kiedy król Jan III Sobieski nadał tutaj ziemię rotmistrzowi Samuelowi Romanowskiemu – mówi Sławomir Hordejuk.
Najwięcej ludzi zatrzymuje się przy mogile, gdzie spoczywa tutaj słynny tatarski dowódca, generał Józef Bielak. – Dowodził częścią wojsk litewskich w wojnie z Rosją w 1792 r. i w czasie powstania kościuszkowskiego. Dziś potomkowie generała mieszkają w Świdniku.
