Mucha: Kary dla oprawców zwierząt są za rzadko stosowane

Magdalena Bożko: Niemal co kilka dni dowiadujemy się o kolejnym akcie okrucieństwa dokonanym przez człowieka na zwierzęciu. Często oprawcy pozostają bezkarni. Czy przepisy o ochronie zwierząt są wystarczające?

Joanna Mucha: – Kieruję sejmowym zespołem, który zajmuje się tym problemem. Zespół jest duży, bo liczy ok. 50 posłów i ścierają się w nim opinie różnych środowisk. Ale w kilku sprawach doszliśmy już do porozumienia i tuż po wakacjach mają szansę być głosowane trzy nowelizacje. Pierwsza dotyczy tego, kto może prowadzić schronisko dla zwierząt. Chcemy, by były to samorządy, a nie prywatne osoby czerpiące z tego korzyści, bo to może sprzyjać nadużyciom. Druga sprawa dotyczy tzw. dobrostanu zwierzęcego. Chcemy uczulić inspekcję weterynaryjną na stan zdrowia zwierząt, a nie tylko ich prawidłowe oznakowanie. A trzecia dotyczy zakazu handlu wyrobami ze zwierząt, czyli kocimi skórami i psim tłuszczem.

• A co z karami dla oprawców?

– Myślę, że kary zapisane w Ustawie o ochronie zwierząt są wystarczające. Problem w tym, czy i jak są stosowane. A uważam, że stosowane są w sposób niewystarczający i nieadekwatny do czynów. Ale tego nie uregulujemy ustawą.

• Co można więc zrobić?

– Postanowiliśmy wystosować apel do ministra sprawiedliwości i ministra spraw wewnętrznych, by uczulili podległe im służby, czyli policję, prokuraturę i sądy na problem łamania Ustawy o ochronie zwierząt. Zbyt często bowiem sprawy są lekceważone i umarzane ze względu na znikomą szkodliwość społeczną czynu. A kara musi być nieuchronna. Dopiero wtedy odniesie skutek.