Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Rozmowa z Tadeuszem Koziejem, puławskim taksówkarzem
Ludzie czasami mówią, że jesteście sałaciarzami. Rzeczywiście dużo zarabiacie?
- Kiedyś to może i tak, ale teraz żeby opłacić sam ZUS trzeba stawać na głowie. A co z innymi opłatami, paliwem, naprawami samochodu?
To kiedy było lepiej?
- Jak zaczynałem pracować 30 lat temu, to można było jeszcze zarobić. Pamiętam zimę między 1979 a 80 rokiem. Wtedy to był ruch na postoju.
Gdzie najdalej zdarzyło się pojechać?
- Byłem w Gdańsku. A teraz to nawet do Warszawy, czy Lublina ciężko złapać jakiś kurs. Nie mówiąc już o tym, że w Puławach najczęściej się siedzi w samochodzie i czeka.
Długo?
- Najczęściej na postoju spędzam dziennie ok. 12 godzin. Oczywiście z przerwą na obiad. W tym czasie zrobię 5-7 kursów. Wieczorami wcale nie jest lepiej, bo w Puławach już prawie nie ma życia nocnego. Większość młodych wyjechała za granicę.
Skoro tak ciężko w tym zawodzie, to dlaczego go pan nie zmieni?
- W tej chwili brać się za inną robotę, to albo się trafi coś dobrego, albo nie. Za duże ryzyko.
W Puławach są budki telefoniczne stojące przy postojach taksówek. Czy to jeszcze działa?
- Oczywiście. Pierwszy taksówkarz w kolejce zawsze odbiera telefon i jedzie pod wskazany adres. Ale szykujemy się z kolegami do zakupu systemu radiowego. Budki oczywiście zostaną, bo to prawdziwy pomnik, tego co było dawniej.
Zdarzają się nietypowe zachcianki klientów?
- Czasami trzeba zrobić małe zakupy. Są też tacy, którzy chcą się "zabawić”. W Puławach jest jedno takie miejsce...
