Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
(Jacek Świerczyński)
Prof. Frank Wilczek, jeden z najwybitniejszych fizyków teoretyków ostatnich dziesięcioleci i laureat Nagrody Nobla, otrzymał w poniedziałek tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Lubelskie uczelnie nadają kilka takich godności rocznie, ale rzadko się zdarza, żeby otrzymywał je noblista. Amerykanin, prof. Wilczek (na zdjęciu pierwszy z prawej), jest potomkiem polskich i włoskich emigrantów.
Jest profesorem w Centrum Fizyki Teoretycznej Massachusetts Institute of Technology (MIT) – uważanej za najlepszą techniczną uczelnię na świecie.
Za odkrycie asymptotycznej swobody w teorii oddziaływań silnych między kwarkami, którego dokonał wspólnie z Davidem Grossem i opisał w swojej pracy doktorskiej, w 2004 r. otrzymał Nagrodę Nobla. Został też wyróżniony tytułem doktora honorowego Uniwersytetu w Montrealu i Ohio State University.
Od 1990 r. jest członkiem Narodowej Amerykańskiej Akademii Nauk oraz Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk. W 2000 r. został wybrany zagranicznym członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk, a 5 lat później został członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego. 23 czerwca 2007 r. Polska Akademia Umiejętności wybrała go członkiem zagranicznym.
Jego osiągnięcia naukowe miały decydujący wpływ na rozwój współczesnej teorii cząstek elementarnych i oddziaływań fundamentalnych (chromodynamiki).
Jest profesorem w Centrum Fizyki Teoretycznej Massachusetts Institute of Technology (MIT) – uważanej za najlepszą techniczną uczelnię na świecie.
Za odkrycie asymptotycznej swobody w teorii oddziaływań silnych między kwarkami, którego dokonał wspólnie z Davidem Grossem i opisał w swojej pracy doktorskiej, w 2004 r. otrzymał Nagrodę Nobla. Został też wyróżniony tytułem doktora honorowego Uniwersytetu w Montrealu i Ohio State University.
Od 1990 r. jest członkiem Narodowej Amerykańskiej Akademii Nauk oraz Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk. W 2000 r. został wybrany zagranicznym członkiem Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk, a 5 lat później został członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego. 23 czerwca 2007 r. Polska Akademia Umiejętności wybrała go członkiem zagranicznym.
Jego osiągnięcia naukowe miały decydujący wpływ na rozwój współczesnej teorii cząstek elementarnych i oddziaływań fundamentalnych (chromodynamiki).
