Są gwarantem bezpieczeństwa i miłości, skarbnicą wartości, życiowych mądrości i wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie – tak o roli babć i dziadków mówi w rozmowie z nami Katarzyna Szadkowska, wykładowczyni w zakładzie pedagogiki Akademii Zamojskiej, nauczycielka Przedszkola Miejskiego nr 10 w Zamościu.
Dzieci są najczęściej wychowywane przez rodziców, ale dziadkowie w ich życiu z reguły bywają obecni. To ważne?
– Obecność dziadków jest bardzo ważna zarówno w życiu dzieci ,czyli ich wnuków, ale również całej rodziny. Są oni bowiem filarem rodzinnych relacji, tradycji, scalają pokolenia. Rola dziadków sprowadza się nie tylko do obecności, ale przede wszystkim opieki i uczestnictwa w wychowaniu swoich wnuków. Są gwarantem bezpieczeństwa i miłości, skarbnicą wartości, życiowych mądrości i wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie.
Czym różnią się relacje dziecko-rodzice od relacji dziecko-dziadkowie?
– Kontakty z babcią i dziadkiem dają poczucie akceptacji, wyrozumiałości i bezgranicznej miłości. Dziadkowie niejednokrotnie stają się powiernikami dla wnuków w różnych trudnych sprawach, często dotyczących relacji z rodzicami. Różnica w relacjach z dziećmi dziadków i rodziców polega przede wszystkim na tym, że rodzice wychowując stawiają więcej wymagań, a dziadkowie przede wszystkim kochają, rozpieszczają i w imię tej miłości więcej i łatwiej wybaczają.
Da się określić, czego od babci uczy się wnuczka, a czego wnuczek?
– Trudno jest wskazać wyraźne różnice w przekazywanych umiejętnościach pomiędzy wnuczkami a wnukami. Babcia to osoba, która obdarza ciepłem, zawsze wysłucha i przytuli, pocieszy i wnuczka, i wnuczkę. Ewentualna różnica mogłaby wynikać z przyszłych ról przynależnych dziewczynkom i chłopcom. Babcia włącza wnuczkę do prostych prac domowych, chociażby lepienia najpyszniejszych pierożków z babcią. Wnuk otrzyma od babci wiele życiowych wskazówek, jak być troskliwym, odpowiedzialnym mężczyzną.
A teraz to samo pytanie dotyczące dziadka.
– Sytuacja wygląda podobnie. Dla wszystkich wnucząt dziadek jako senior rodziny jest skarbnicą mądrości, zaradności i wielu ciekawych pomysłów na spędzanie aktywnie czasu. Myślę, że dla chłopców jest oprócz taty autorytetem, wzorem do naśladowania. Wysłucha, poradzi i pokaże rozwiązania w różnych życiowych sytuacjach, np. nauczy majsterkować. Wnuczka widzi w dziadku wzór mężczyzny, głowy rodziny, który jest troskliwy i odpowiedzialny, dba o swoją rodzinę, potrafi kulturalnie zachować się wobec wszystkich, a zwłaszcza kobiet.
A czego Pani nauczyła się od swojej babci i swojego dziadka?
– Moje obie babcie pamiętam jako ciepłe, kochające osoby, które darzyłam dużym zaufaniem. Przekazały mi wiele życiowych rad, które są wciąż aktualne i pomagają mi w mojej codzienności. Na moim dziadku zawsze mogłam polegać, nauczyłam się od niego odpowiedzialności za podejmowane decyzje i szczerości, która obroni się w każdej sytuacji.