Kawał historii na unikalnych zdjęciach Czwartku i Probostwa z 1971 i 1972 r.

Czwartek jest najstarszym przedmieściem Lublina. Badania archeologiczne datują osadę wczesnośredniowieczną na VI  w. W XIX w. wzdłuż ulicy Lubartowskiej i w południowych rejonach Czwartku zlokalizowane były rozmaite zakłady przemysłowe. W 1878 r. W. Hess otworzył najpierw warsztat wag, potem fabrykę wag przy ul. Lubartowska 56. Od 1873 r. działał przy ul. Browarnej browar F. Kerna.

W 1879 r. powstała fabryka tytoniu Z. Krasuskiego (róg ul. Ruskiej i Lubartowskiej). W czasach międzywojennych powstały jeszcze: młyn M. Frydmana i A. Rozenfelda – ul. Lubartowska 57, garbarnia ręczna J. Zeidenbanda – ul. Lubartowska 55. Jako że Czwartek zasiedlony był licznie przez Żydów w 1886 wzniesiono tu szpital żydowski przy ul. Lubartowskiej 81, a w latach 1924-30 Szkołę Rabinacką – ul. Lubartowska 85. W okresie międzywojennym wybudowano monumentalne gmachy szkół – Gimnazjum Biskupie przy ul. Krzywej i szkołę podstawową przy ul. Szkolnej. Dopiero po 1958 r. na Czwartku wybudowano nowe obiekty – Lubelskie Zakłady Graficzne przy ul. Unickiej 4, dworzec autobusowy, osiedle mieszkaniowe Czwartek gdzie jako pierwsze w 1958 r. „stanęły” dziesięciopiętrowe wieżowce w mieście – ul. Czwartek.

Dzisiejsza ulica Probostwo i jej nazwa to pozostałość po probostwie lubelskiej fary p.w. Św. Michała, która posiadała uposażenie na północ od Czechówki po lewej stronie ul. Lubartowskiej aż po ul. Obywatelską i do ul. Jaczewskiego. Jurydyka istniała już w 1555 r. z trzema głównymi drogami – ul. Probostwo (dawniej Szenwalda), ul. Biernackiego i ul. Sierocą. W sąsiedztwie Probostwa mieści się dawny klasztor karmelitów trzewiczkowych z kościołem Św. Eliasza wybudowany w 1742 r. wg projektu P. Fontany. W 1839 r. cały zespół przekazano bonifratrom. Obecnie mieści się tu szpital. W 1915 r. istniała już suszarnia chmielu na rogu ul. Biernackiego i Prusa oraz fabryka gilz (gilza w tym przypadku to rurka z bibułki do papierosów) na rogu Probostwa i Biernackiego.