Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Przypadająca jutro uroczystość Bożego Ciała zjednoczy nas wszystkich wokół eucharystycznego Chrystusa. Niechaj nasz udział w procesjach wyrazi tę samą jedność ducha, która łączyła nas na szlaku niedawnej pielgrzymki papieskiej – apeluje abp Józef Życiński. Odprawi mszę świętą przed ołtarzem na placu Litewskim w Lublinie.
Procesja wyruszy tam z archikatedry lubelskiej o godz. 10. Procesje Bożego Ciała odbędą się jutro we wszystkich kościołach Lubelszczyzny.
Święto Bożego Ciała to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu, podczas którego wierni wspominają ostatnią wieczerzę i przeistoczenie chleba i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa. Zostało ustanowione po widzeniach błogosławionej Julianny z Cornillon, której w 1246 r. ukazywała się hostia splamiona krwią. Pierwsza procesja przeszła we franuskim Lièege w 1247 r. W 1263 r. miał miejsce cud eucharystyczny w Orvieto. W rękach księdza wątpiącego w przeistoczenie chleba w ciało Chrystusa – zaczęła krwawić hostia. W 1264 r. papież Urban IV ustanowił Boże Ciało świętem dla całego Kościoła.
W polskiej tradycji procesja zostawia za sobą na drodze ślad – dywan z kolorowych płatków. To płatki, które sypią z koszyczków przed księdzem niosącym monstrancje biało ubrane dziewczynki.
Z kolei Józef Smosarski w „Świętowaniu dorocznym w Polsce” przywołuje wierzenia w magiczną siłę zdobiących ołtarze wianków, kwiatów i gałązek. W kościołach święciło się uwite z ziół i kwiatów wianki, które w domach zawieszano pod obrazami o tematyce religijnej. Poświęconych ziół używano jako lekarstwa.
Święto Bożego Ciała to uroczystość liturgiczna ku czci Najświętszego Sakramentu, podczas którego wierni wspominają ostatnią wieczerzę i przeistoczenie chleba i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa. Zostało ustanowione po widzeniach błogosławionej Julianny z Cornillon, której w 1246 r. ukazywała się hostia splamiona krwią. Pierwsza procesja przeszła we franuskim Lièege w 1247 r. W 1263 r. miał miejsce cud eucharystyczny w Orvieto. W rękach księdza wątpiącego w przeistoczenie chleba w ciało Chrystusa – zaczęła krwawić hostia. W 1264 r. papież Urban IV ustanowił Boże Ciało świętem dla całego Kościoła.
W polskiej tradycji procesja zostawia za sobą na drodze ślad – dywan z kolorowych płatków. To płatki, które sypią z koszyczków przed księdzem niosącym monstrancje biało ubrane dziewczynki.
Z kolei Józef Smosarski w „Świętowaniu dorocznym w Polsce” przywołuje wierzenia w magiczną siłę zdobiących ołtarze wianków, kwiatów i gałązek. W kościołach święciło się uwite z ziół i kwiatów wianki, które w domach zawieszano pod obrazami o tematyce religijnej. Poświęconych ziół używano jako lekarstwa.
