Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Pewnie wiele osób zauważyło dzisiaj idącego przez miasto człowieka, który wiózł obiekt, na którym umieszczony był napis „Pomnik ofiar biowładzy”. To był performans Daniela Kotowskiego, który odtwarzał trasę I Marszu Równości w Lublinie
Jak tłumaczą organizatorzy dzisiejszego wydarzenia, pomnik ofiar biowładzy to mobilny i uniwersalny obiekt upamiętniający zapomniane, a niejednokrotnie także niewidzialne osoby, które doświadczyły przemocy w normatywnym społeczeństwie. Ofiarą biowładzy – w kontekście politycznym, społecznym, także kapitalistycznym – może paść każda i każdy. Tym co upamiętnia pomnik, są też konkretne miejsca opresyjnych sytuacji.
– Pierwsze działanie z pomnikiem wykonałem we Wrocławiu, obok nieczynnego szpitala przy ul. Poniatowskiego. W czasach nazistowskich było to miejsce, gdzie dokonywano zabiegów ubezpłodnienia osób dziedzicznie chorych. Data wydarzenia nie była przypadkowa – właśnie tego dnia 1935 roku uchwalono ustawę o ochronie zdrowia dziedzicznego narodu niemieckiego. Zgodnie z jej zapisami, zostały ograniczone prawa w wyborze małżonka: zabroniono małżeństw z osobą cierpiącą na chorobę dziedziczną, umysłową, w związek nie mogły także wstąpić osoby poddane sterylizacji. Kontynuuję swój projekt – podróżuję z mobilnym pomnikiem poświęconym ofiarom biowładzy do miejscowości, w których miały miejsce podobne, wykluczające procedery. Ważne jest to, żeby o nich nie zapomnieć – wyjaśnia Daniel Kotowski, dla którego drugim przystankiem było nasze miasto. Artysta odwiedził je z myślą o upamiętnieniu dwóch pierwszych Marszów Równości, których uczestniczki i uczestnicy walczą o akceptację, tolerancję, równość, przeciwstawiają się stygmatyzacji.
– Osoby te doświadczyły nienawiści i przemocy fizycznej ze strony kontrmanifestantów, co doprowadziło do sytuacji zagrożenia ich zdrowia lub życia. Z tego powodu trasa I Marszu Równości została zmieniona, a policja została zmuszona do użycia siły. Z kolei podczas II Marszu dwie osoby przyniosły ze sobą ładunki wybuchowe, zagrażając ludziom uczestniczącym w wydarzeniu. Na szczęście policja zareagowała, nikomu nic się nie stało – dodaje twórca, który wybrał dzisiejszy dzień, bo wtedy przypadała druga rocznica II Marszu Równości. – Swoim działaniem chcę zamanifestować niezgodę na nienawiść, przemoc i decydowanie za innych o ich życiu – deklaruje artysta wizualny i performer.
Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Jego prace często odnoszą się do pojęcia biowładzy i biopolityki. Szczególnie zajmują go kategorie „kompletności” i „niekompletności”, ich ambiwalencja oraz ukryty potencjał.
O sobie mówi, że jest wyznacznikiem niekompletności, niezgodnym z normą, bo jest głuchy i nie posługuje się mową.
Dzisiejszy performans zaczął się na placu Zamkowym. Działanie zostanie podsumowane w formie wystawy, która będzie otwarta 8 października o godz. 19.00 w Galerii Labirynt.
