Jedna ich grupa uważa, że Puławy wraz z pozostałą częścią klucza końskowolskiego wniosła w posagu marszałkowi wielkiemu koronnemu jego pierwsza żona Zofia, córka Łukasza z Bnina Opalińskiego i Izabeli z Tęczyńskich na mocy związku małżeńskiego, zawartego w 1669 r. Innego zdania są badacze uważający, że St. H. Lubomirski stał się właścicielem Puław dzięki posagowi wniesionemu w 1676 r. przez drugą żonę, Elżbietę Denhoffównę, podkomorzankę koronną. Są wreszcie badacze, dopuszczający każdą z tych możliwości.
Herbu Szreniawa
Stanisław Herakliusz Lubomirski, herbu Szreniawa, wywodzi się z rodu małopolskiego, który do sławy i bogactwa doszedł na przełomie XVI i XVII wieku. Jego dziad, Stanisław, odznaczył się w wojnie z Turkami. Jego ojciec, Jerzy Sebastian, był wybitnym wodzem i szanowanym politykiem. Pomógł Janowi Kazimierzowi wrócić z wygnania i wspólnie ze Stefanem Czarnieckim przywrócił do władzy. Konflikt z królową Marią Ludwiką doprowadził do wystąpienia przeciw królowi, za co pozbawiony został urzędów i majątku oraz otoczony banitą. Matka Stanisława Herakliusza była pierwsza żona Jerzego Sebastiana, Konstancja z Bobrku Ligięzianka, kasztelanka sandomierska, dziedziczka Rzeszowa.
