Pojęcie "bezrobotny" wywołuje wśród Polaków szereg negatywnych skojarzeń: leniwy, niezaradny, słabo wykształcony, niepotrafiący przystosować się do aktualnej sytuacji na rynku pracy. Czy tego typu stereotyp utrzymuje się w konfrontacji ze statystykami?
Charakterystyczną cechą polskiego bezrobotnego było również niskie wykształcenie. Najwięcej osób pozostających poza rynkiem pracy ukończyło zasadnicze szkoły zawodowe (31,28 procent). Znacznie mniejszą grupę stanowili badani z wykształceniem średnim (23,05 procent) oraz wyższym (12,48 procent).
Ponad 24 procent badanych bezrobotnych pracowało uprzednio w przemyśle, a 21 procent w handlu. Wśród osób najbardziej narażonych na pozostawanie bez pracy znaleźli się robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy, sprzedawcy oraz pracownicy przy pracach prostych.
Przeciętny okres poszukiwania pracy przez bezrobotnych wyniósł 11 miesięcy. Najdłużej zatrudnienia szukały osoby w wieku 45-54 lata (16,5 miesiąca), bezrobotni, którzy powracali do pracy po przerwie (14,5 miesiąca) oraz kobiety (12,1 miesięcy).
Aktywność polskich bezrobotnych pozostawia jednak wiele do życzenia. Jak wynika z raportu CBOS, w marcu 2009 roku tylko 62 procent bezrobotnych poszukiwało pracy, z czego 59 procent było gotowych ją podjąć szybko. 71 procent Polaków w celu zdobycia pracy było skłonnych się przekwalifikować.
Mniej niż jedna trzecia wybrałaby takie możliwości jak: skorzystanie z przyznawanych przez Urząd Pracy pieniędzy na założenie własnej firmy, zmiana miejsca zamieszkania w celu znalezienia pracy czy podjęcie pracy zagranicą.