Przewodów. Pana Bogusława żegnała rodzina i setki mieszkańców. Na pogrzebie byli też politycy

Jednak przede wszystkim pana Bogusława żegnały setki mieszkańców Przewodowa, w którym mieszkał z żoną i jednym z dwóch synów, ale również bliższych i dalszych znajomych z okolicznych wiosek, nawet z innych gmin.

– Teraz mieszkam w Łachowcach, to gmina Telatyn, ale w Przewodowie się wychowałem. Boguś to był mój bliski kolega, rok młodszy, razem tu po polach biegaliśmy, całe dzieciństwo mieliśmy wspólne, kumplami byliśmy, chciałem go żegnać – mówił nam mężczyzna, który całe nabożeństwie żałobne przestał na zewnątrz kościoła.

Ludzi na mszę przyszło po prostu tak dużo, że nie mieścili się w środku.

– To mój kolega, pracowaliśmy razem w tej samej firmie. Jeszcze nie tak dawno rozmawialiśmy. Cały czas mam go przed oczami. Co ja mogę powiedzieć. Był po prostu człowiekiem, wie pani, takim człowiekiem z dużych liter, co od nikogo się nie odwraca – wspominał mieszkaniec Hulcza.

– Dlatego tak dużo nas tutaj przyszło, bo my tu w okolicy wszyscy się znamy. A pana Bogusława, to każdy tylko z najlepszej strony. On ciągle był w ruchu, zawsze aktywny, zawsze taki serdeczny, z dobrym słowem – dodaje mieszkanka Setnik, z których pochodził drugi z tragicznie zmarłych pracowników suszarni zbóż.

– Niewielu jest takich ludzi, jak sąsiad. On to taki był, że duszę by drugiemu oddał, naprawdę – mówił łamiącym się głosem jeden ze strażaków miejscowej OSP.

Przepięknie o swoim ojcu opowiadał również podczas mszy jeden z jego synów. Wspominał, że pan Bogusław zawsze miał dla niego i brata czas, że zawsze rodzina liczyła się dla niego najbardziej, że dla niej ciężko pracował. – Ale kochał wszystkich ludzi i umiał ich swoją chęcią i pogodą ducha zarażać. No i zwierzeta kochał, pieski, kotki, pszczółki. Kto teraz tak o nie zadba? – mówił o tacie pan Paweł.

Przypomniał również, jak bardzo jego ojciec już od pierwszych dni wojny zaangażował się w pomoc uchodźcom. Pracował w punkcie recepcyjnym, angażował się w rozładunek transportów humanitarnych, jak trzeba było, woził pomoc własnym samochodem. Natomiast kiedy trochę się uspokoiło, to poświęcając prywatny czas pomagał Ukraińcom choćby w wypełnianiu dokumentów.

– Wszyscy przeżywamy głęboki smutek z powodu śmierci naszego brata, ofiary strasznej wojny, która toczy się tak blisko – mówił podczas homilii ks. Mariusz Leszczyński, biskup pomocniczy diecezji zamojsko-lubczowskiej (ma przewodniczyć również niedzielnemu nabożeństu). A zwracając się do rodziny stwierdził: – Odszedł, ale pozostanie z wami w waszych sercach i w waszej pamięci. Pozostaną z wami też wszyscy dobrzy ludzie, którzy pomogą przejść przez najtrudniejsze chwile.

60-letni pan Bogusław spoczał na miejscowym cmentarzu parafialnym. Przygotowano dla niego zupełnie nowy grób. Tuż obok spocznie też pan Bogdan z Setnik.