Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Agnieszka Szczebiot przygotowała wczorajszy występ uczniów ze Szpitala Neuropsychiatrycznego
(fot. Paweł Buczkowski)
Tak samo jak inni uczniowie mają lekcje polskiego i matematyki. Różnica jest taka, że ich zajęcia czasami odbywają się nawet przy szpitalnym łóżku. Dzieci leczące się w Szpitalu Neuropsychiatrycznym w Lublinie rok szkolny uroczyście zakończyły wczoraj.
– Nie dam rady – martwi się jeden z chłopców. – Będzie dobrze – słychać głos wsparcia koleżanki. Na zapleczu sali konferencyjnej Szpitala Neuropsychiatrycznego w Lublinie jest też dużo śmiechów i wygłupów. – Ej, to wszystko słychać – jedna z uczennic strofuje pozostałych.
Po minucie pierwsza grupa dzieci wychodzi przed zebranych gości i zaczyna śpiewać. Po drugiej stronie sali żywiołowo podskakuje i śpiewa razem z nimi nauczycielka. Chwilę wcześniej, otwierając uroczystość, głos łamał się jej ze wzruszenia.
– Mam swoje własne dziecko, a oni to moje przysposobione pociechy. Każda ich radość, każdy smutek, każda trema, jest również moją. A dzieci bardzo się bały, jak będą oceniane podczas występu – mówi Agnieszka Szczebiot, nauczycielka historii w Zespole Szkół Specjalnych, która o swoim przedmiocie mówi w żartach, że uczy ich histeryzować. – Bo oczywiście realizujemy podstawę programową, ale specyfika pracy w szkole przyszpitalnej wymaga brania pod uwagę dobra pacjenta, który nie zawsze dobrze się czuje.
Nauczycielka podkreśla, że pracuje z dziećmi, które wiele w życiu przeszły i dorośli niekiedy ich zawiedli. Dlatego sama stara się być dla nich nie tylko nauczycielem, ale także osobą wspierającą. – Ja często mówię, że nie mam pracy, tylko hobby. Mam to szczęście w życiu, że uwielbiam robić to, co robię – mówi Agnieszka Szczebiot.
Nauczyciele uczący przy Abramowickiej są z Zespołu Szkół Specjalnych przy Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym. Szkoła zapewnia edukację dla kilkudziesięciu uczniów, wszystkich którzy akurat są na Oddziale Psychiatrycznym dla Dzieci i Młodzieży. Wczoraj takich małych pacjentów było tam ponad 40. Mają wszystkie przedmioty jak w zwykłych szkołach. Nauka nie jest jednak taka sama, bo odbywa się w łączonych grupach klas 1-3, 4-6 i 7-8. Uczą się tu także licealiści.
Czy dzieci lubią szkołę? – Różnie z tym bywa. Natomiast jeśli już się przyzwyczają do warunków oddziałowych, to bardzo chętnie korzystają z zajęć szkolnych – przekonuje Marta Pakuła-Landman, psychiatra w Oddziale Psychiatrycznym dla Dzieci i Młodzieży Szpitala Neuropsychiatrycznego w Lublinie.
– Brakuje znajomych, nie tylko kolegów, ale i nauczycieli. Ale za to jest bardzo dobre podejście do ucznia, takie indywidualne. Można wiele nadrobić. To też bardzo pomaga w rozwoju osobistym – mówi jedna z uczennic, która ukończyła właśnie I klasę liceum. – Od kilku lat jestem harcerką. W wakacje chciałabym pojechać na obóz harcerski, poza tym przygotować się do II klasy liceum i przede wszystkim dobrze się bawić – śmieje się.
– Mój najfajniejszy przedmiot to polski i plastyka. W domu mam już cztery zeszyty, całe w rysunkach. Chciałabym pojechać nad wodę, jeśli dostanę przepustkę ze szpitala albo po prostu stąd wyjdę. Chciałabym też rysować wszędzie tam, gdzie jestem – mówi kolejna uczennica.
Jeden z młodszych chłopców kończy właśnie pierwszą klasę podstawówki. – Najbardziej lubię matematykę. Ale w przyszłości zostanę strażakiem – opowiada. Plany na wakacje są proste, choć długo wyczekane: – Pojadę do mamy.
![Lublin: Najlepsi uczniowie docenieni przez miasto [zdjęcia]](https://cdn01.dziennikwschodni.pl/media/news/2022/2022-06/d40f9a198f3247e7d7f9d2f3c3d6aaab_std_crd_400.jpg)
