Uwaga wyjeżdżający za granicę! Po 1 maja już nie musimy kupować ubezpieczenia kosztów leczenia za granicą. Trzeba być jednak ubezpieczonym w Narodowym Funduszu Zdrowia. Przed wyjazdem wystarczy wziąć z NFZ odpowiedni formularz.
Nagłe przypadki to np. wypadek, złamanie ręki, ból zęba czy kolka nerkowa. Darmowa opieka udzielona zostanie także kobiecie w ciąży, gdy w czasie pobytu za granicą nastąpi przedwczesny poród.
Formularz zamiast polisy
Do wniosku należy dołączyć kserokopię dowodu tożsamości oraz dokumenty potwierdzające posiadanie ubezpieczenia (odcinek renty lub emerytury, aktualną książeczkę ubezpieczeniową, zaświadczenie z ZUS lub KRUS). Gotowe formularze będą do odebrania po około siedmiu dniach. Ważne będą przez miesiąc. Jeżeli więc ktoś planuje dłuższy wypoczynek za granicą, będzie musiał zwrócić się do NFZ o wydanie kolejnego formularza. Można to będzie zrobić np. faksem. Najlepiej przed wyjazdem, przy odbieraniu formularza, umówić się na kontakt. Takie niedogodności wynikają z faktu, że ubezpieczenie w polskim prawie zależne jest od opłacania składek co miesiąc.
Wyjeżdżający nie musi się obawiać, że bez odpowiedniego formularza nie uzyska pomocy medycznej. Jednak w takiej sytuacji będziemy musieli zapłacić za usługę i ubiegać się o zwrot poniesionych kosztów po powrocie do kraju.
Potwierdzenie ubezpieczenia
Nie wszystko za darmo
Fundusz czeka na pytania
Za co zapłacisz
Pomoc lekarska – z własnej kieszeni pokrywamy 30 proc. kosztów – zwracane jest około 70 proc. zryczałtowanych honorariów lekarzy i stomatologów.
Pomoc stacjonarna – 20 proc. lub 10,67 euro/dzień.
Hospitalizacja – jeżeli leczenie odbywało się w zatwierdzonym szpitalu, oddział NFZ wypłaci co najmniej 75 proc. kosztów bezpośrednio szpitalowi. Różnicę musi pokryć pacjent, któremu zostanie również naliczona stała opłata za każdą dobę pobytu w szpitalu.
Leki – 65 proc. za leki z niebieską etykietą, 35 proc. za leki z białą etykietą i tyle samo za leki bez etykiety. Koszty lekarstw opatrzonych nalepkami (vignette)
z symbolem trójkąta nie podlegają zwrotowi.
Testy laboratoryjne – 40 proc.
Niemcy
Za pierwsze 14 dni pobytu w szpitalu naliczona jest stała opłata dobowa, która nie podlega zwrotowi. Z opłaty tej zwolnieni są pacjenci poniżej 18 roku życia.
W aptekach pobierana jest opłata w wysokości uzależnionej od liczby zapisanych lekarstw. Koszty te nie podlegają zwrotowi.
W przypadku „drobnych” lekarstw i środków, takich jak środki przeciwbólowe czy przeciwkaszlowe, płacimy 100 proc.
Wielka Brytania
Pomoc stomatologiczna – 80 proc., maksymalnie 348 funtów.
Protetyka stomatologiczna – 4,76 funta (wyjątek stanowią kobiety ciężarne, dzieci do 16 lat, studenci do 18 lat).
Leki – 5,90 funta za lek.
Wyjątki: osoby powyżej 60 lat, dzieci
do 18 lat, kobiety ciężarne, osoby zażywające niektóre leki przewlekle
i posiadające specjalne zwolnienie .
Włochy
Za przepisane lekarstwa należy zapłacić opłatę zryczałtowaną nie podlegającą refundacji. Jeśli na rachunku z apteki znajduje się słowo ticket, oznacza, że należy zapłacić 100 proc. ceny.
Pomoc lekarska – do 36,15 euro.