Szanowny Czytelniku!
Dzięki reklamom czytasz za darmo. Prosimy o wyłączenie programu służącego do blokowania reklam (np. AdBlock).
Dziękujemy, redakcja Dziennika Wschodniego.
Na geodezyjnych mapach Włodawy jest ul. Jurydyki. Tymczasem w pismach wychodzących ze starostwa i magistratu ulica ta nazywa się Jurdyki.
Artykuł otwarty
Czytaj Dziennik Wschodni bez ograniczeń. Sprawdź naszą ofertę
To przeinaczenie utrwaliło się także w promocyjnych wydawnictwach, dostępnych w sieci planach miasta, a nawet na urzędowych tablicach z nazwą ulicy.
Tymczasem kłóci się to przede wszystkim z opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego z kwietnia 2004 r. uchwałą Rady Miejskiej w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Włodawy. W dokumencie tym występuje ul. Jurydyki.
Na to, że w urzędniczych decyzjach wydawanych na potrzeby inwestorów wymieniana jest nazwa Jurdyki, a w dodanych do tych decyzji mapach występuje ul. Jurydyki zwróciła uwagę Stanisława Rudnik, kierownik chełmskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Lublinie.
– Plan zagospodarowania przestrzennego to element miejscowego prawa – mówi Stanisława Rudnik. – Zmiana nazwy ulicy jest niezgodna z tym prawem, wobec czego wszelkie przeinaczenia powinny być naprawione.
– Dokładnie rozpoznam tę sprawę – obiecuje Wiesław Muszyński, burmistrz Włodawy. – Jeśli stwierdzę, że nazwa ulicy została błędnie zmieniona to jak najszybciej przywrócę jej historyczną wersję.
Nazwa jurydyki ma historyczne korzenie. Jurydykami nazywano wydzielone dzielnice, które rządziły się odrębnym prawem, niż miejskie. Podlegały natomiast prawu kościelnemu lub cerkiewnemu. Włodawskie jurydyki - kościelna i cerkiewna - wymieniane są między innymi w zachowanym inwentarzu z XVII w. Z kolei mieszkańców osiadłych w granicach jurydyk nazywano jurydyczanami.
Instytucję jurydyk zniósł dopiero Sejm w 1793 r. Mimo to broniły się jeszcze długo jako forma własności, bądź miejska struktura utrwalona w lokalnej tradycji.
