Paweł Hajncel stworzy z mieszkańcami ulicy Wrońskiej 5A mural "Chleba, pracy, igrzysk". A 20 lipca zaprasza na happening na Plac Litewski pt. "Krótkie spotkanie przy pomniku marszałka".
Po projekcji i spotkaniu artysta zaprasza na happening na Plac Litewski pt. "Krótkie spotkanie przy pomniku marszałka".
O happeningu:
To zaproszenie do wspólnego działania mającego na celu rozweselenie Kasztanki, sławnej klaczy marszałka Józefa Piłsudskiego, noszącej go na swym grzbiecie w słotę, upał i wichury. Stoi ona i dźwiga swego jeźdźca w dzień i w nocy na jednym z głównych placów miasta Lublina.
Dajmy jej wreszcie chwilę wytchnienia i radości, muskając ją promieniami ręcznych laserów po strefie intymnej na podbrzuszu. Kilka ciepłych, czerwonych promieni laserowych płynących od uczestników akcji powinno sprawić jej przyjemność i dać odprężenie, co pozwoli jej na dalsze, pewne tkwienie na postumencie. Promienie lasera, a przez nie w końcu zadowolona klacz stanie się znacznie bezpieczniejszym miejscem dla siedzenia marszałka Piłsudskiego.
Filmy Pawła Hajncla to istotna część jego twórczości. Składają się na nie zapisy bezpośrednich działań w przestrzeni publicznej, jak i całkiem fabularyzowane formy filmowe. Artysta twierdzi, że tematem jego działalności filmowej jest rzeczywistość. Od tej bezpośredniej, wynikającej z akcji np: " Ghost train", można uznać, że performatywnej, aż po rzeczywistość filmową, wymyśloną, wyreżyserowaną jak w filmie np: "Dziedzictwo". Stałym ogniwem łączącym oba nurty jest zainteresowanie "prawdą". Zarówno tą "prawdą" jaka jest zawarta w zastanym planie filmowym, jak i na przykład "prawdą" historyczną. Artysta znany jest z dowcipnego, uszczypliwego spojrzenia na dzieje państwa polskiego, polskości, religii, martyrologii narodowej, fobii narodowych, stereotypów ludzkich itp. Tym samym daje widzowi możliwość ustosunkowania się na płaszczyźnie humoru, co powinno sprzyjać refleksji bez obciążeń, bez nadmiernej emocji, łatwiejszej do zaakceptowania.
Filmy Pawła Hajncla powstają od 2002 r.
O muralu i akcji na ul. Wrońskiej
Praca pt: Chleba! Pracy! Igrzysk!, dotyczy muralu na jednym z bloków w Lublinie. Towarzyszy mu postawiony na placu drogowskaz, na którym umieszczone są hasła określające teraźniejszą sytuację społeczno-polityczną w naszym kraju.
Mural i drogowskaz jest przypisany do konkretnego miejsca. Jest nim przestrzeń, w której żyją obywatele miasta Lublina, których życie codzienne stawia przed najtrudniejszymi wyzwaniami. Są nimi bezrobocie, trudna sytuacja materialna, zachwiane relacje międzyludzkie.
Poprzez działanie polegające na namalowaniu napisu na jednym z bloków "Chleba, pracy, igrzysk” , nawiązującego do starożytnego hasła, którym lud upominał się o swoje prawa, spodziewać się należy identyfikacji mieszkańców właśnie z nim. Ma on być ich głosem trwającym w przestrzeni publicznej, skazującym na ich problemy i domagającym się ich rozwiązania. Jest potencjalna nadzieja, że mural ten zjednoczy mieszkańców do wspólnego działania ku polepszeniu sytuacji materialnej jak i stosunków sąsiedzkich.
Drogowskaz postawiony w tej samej przestrzeni próbuje wskazać prawdopodobne przyczyny złej sytuacji ludzi zamieszkujących tenże obszar. Wypisane wyrazy na drogowskazie np: kapitalizm, wolny rynek, bezrobocie, wykluczenie, kieruje uwagę na te aspekty współczesnego życia, które często umykają uwadze tam, gdzie dobrobyt jest powszechny.
O artyście:
Paweł Hajncel (ur. 1967r.) mówi o sobie: Uczeń Andrzeja Łobodzińskiego, Bohumila Hrabala, Petera Singera, Slavoja Źiźki. Członek niezależnych grup i stowarzyszeń artystycznych: Stowarzyszenie Twórców Kultury Niezależnej Kil-210, Stowarzyszenia Galeria Xylolit, Legendy Grupy Momentaryzm Ścierwo, hardpunkowej grupy Pogodancepolo i TTCCzarny Niejadek, Human-ex, Gruse Hajncel Group, Rewolucja 2010, Kultura Aktywna. Współpracuje z tygodnikiem “Przekrój”.
Uczestnik wielu festiwali sztuki, wystaw zbiorowych, wystaw indywidualnych w Polsce, Wielkiej Brytanii, Rosji, Szwecji. Jego akcja “Motyl na procesji” z 2011r. stała się tematem ogólnopolskiej debaty w mediach na temat wykorzystywania przestrzeni publicznej.
Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, filmem video, muralami, działaniami w przestrzeni publicznej. Celem jego różnorodnych zajęć jest samokształcenie, krytyka i kształtowanie zachowań społecznych.
Pracuje w dwóch obszarach. Wewnętrznym, pracowni, gdzie pielęgnuje i rozwija osobiste wątki, uprawiając malarstwo, rysunek, formy rzeźbiarskie, filmy video. I zewnętrznym, w przestrzeni poza pracownią, gdzie zabiera głos w sprawach dla niego ważnych, próbując wpływać na otaczającą rzeczywistość.
Do tych działań można zaliczyć na przykład szeroko komentowaną w mediach akcję “Motyl na procesji bożego ciała” czy wystąpienie pod tytułem “Rafał Ziemkiewicz to tylko fantasta”. Według samego Hajncla, jego twórczość przywraca podstawową funkcję sztuki. Ponownie wpisuje ją, jako głos w debacie społecznej. Sztuka w jego wykonaniu zawsze nacechowana jest szczerością, odwagą i indywidualnością. Nie ma dla niej barier a życie jest jej podporządkowane.