* Dobór wykładziny dywanowej do każdego pomieszczenia ułatwia jej zróżnicowana szerokość. Standardowo ma ona 2 m, 3 m, 3,66 m (amerykańska), 4 m i 5 m.
* Podobnie, jak wymiar można również wybierać rodzaj runa, które występuje w postaci pętelek, prostych włókien (welur) lub cud & loop, czyli połączonych systemów. W zależności od użytych materiałów może być ono polipropylenowe, poliamidowe, poliestrowe, wełniane lub sizalowe.
* Najwięcej wykładzin posiada podłoże z filcu, który jest miękki, ciepły i dobrze tłumi hałas a ponadto nadaje się na każdą podłogę. Jego przeciwieństwem jest wychodząca z użycia pianka. Jej wadą jest niemożność położenia na podłogi drewniane, i potrzeba całkowitego klejenia. Ponadto mogą występować także podłoża z juty syntetycznej i naturalnej.
* Wykładzin dywanowych nie należy układać w pomieszczeniach o dużej wilgotności, jak kuchnie i łazienki. Natomiast nie ma praktycznego znaczenie, na czym będzie położona, zachowuje się ona jednakowa zarówno na starych, jak i nowych podłogach. Muszą być tylko jednolite gładkie i wytrzymale.
* Końcowymi pracami przy montażu jest przytwierdzenie przy ścianach listew. Ostatnio stosuje się coraz częściej listwy z naklejonym na nich paskiem wykładziny takiej, jak na podłodze oraz w narożnikach.
* Przed zakupem na graficznych oznaczeniach można się zorientować czy wykładzina jest łatwa do czyszczenia, odporna na mikroby, nie traci koloru, antystatyczna, przyjazna środowisku, wytrzymała i dobrej jakości. (zk)