Na rynku farb podobnie, jak dzieje się to w całej branży budowlanej panuje nieustanny ruch. Przybywa nowych produktów, ulepszane są dotychczasowe. Wszyscy producenci dążą do poprawy ich właściwości tak, by jak najszybciej wysychały, białe jak najdłużej trzymały odcień, natomiast kolorowe nie blakły.
Dostępność do każdej dowolnej barwy wpłynęła również na modę. Coraz rzadziej maluje się pomieszczenia na biało, dobrze widziane są teraz kolorowe ściany. Tak, jak kolorystykę równie łatwo wybrać emulsyjną farbę ścienną dostosowaną do określonych potrzeb. W tym przypadku pomocne są oznaczenia literowe T, M i S, które wskazują na odporność farby. Kiedy na pojemniku jest pierwsza z liter oznacza to, że farba może być wycierana tylko na sucho. Ze względu na mniejszą jej wytrzymałość jest ona tańsza. Litera M zapewnia, że daje się ona bez uszczerbku zmywać. Natomiast S informuje, że można ją na mokro szorować. Najbardziej optymalnym wyborem są farby z literą M. Jednak jak pokazuje praktyka klienci najczęściej wybierają farby z grupy T, chociaż przeznaczeniem ich są pomieszczenia o mniejszym ruchu. Orientacyjne różnice cenowe pomiędzy poszczególnymi typami wyglądają następująco farby z literą T około 30 zł za 10 l; z M do 50 zł za 10 l i S powyżej 50 zł. Spośród znanych na rynku farb z każdej z tych grup można wymienić Ultrabiel mającą w oznaczeniu T, Eko-Śnieżkę M i Ackry-Śnieżkę S. Na opakowaniach może być również zaznaczona wielokrotność krycia, co jest wskazówką ile warstw danej farby możemy położyć na ścianę.
Oprócz emulsyjnych występują także farby akrylowe. są to produkty bardziej odporne na ścieranie typu M/S. Zarówno farby emulsyjne, jak i akrylowe są paroprzepuszczalne, co oznacza, że kolorowa powłoka nie jest przeszkodą w oddychaniu ścian. Wybór kolorystyki dla każdej z tych farb nie nastręcza większych trudności, można to robić na trzy sposoby. Najtańsza metoda barwienia polega na dodaniu pigmentu do białej farby, ujemną stroną jest niemożliwość powtarzalności koloru. Zyskuje na popularności gotowa farba kolorowa, nie ma tu już problemu z powtarzalnością. Wadą natomiast jest ograniczona paleta fabrycznych barw. Najdroższa, ale za to najbardziej pełna, to metoda komputerowego barwienia w mieszalnikach. Zaletą jest możliwość wyboru nieograniczonego zestawu kolorów oraz w razie potrzeby ich powtarzalność. Wadą zaś cena i zbyt mała jeszcze ilość punktów posiadających mieszalniki. Przeciętne ceny dla każdej farby uzyskiwanej jedną z tych metod są średnio o 10 zł wyższe, poczynając od najtańszej około 30 zł za 10 l.
Wszystkie farby posiadają minimum roczną gwarancję.