Nostalgiczny spacer po Sławinku i Sławinie z lat 70-tych. Te dzielnice Lublina zmieniły się nie do poznania

Folwark Sławin utworzono w 1881 r. poprzez wydzielenie z dóbr Sławin folwarku Sławin i Słowiańskiej Woli; objął on ziemie ciągnące się od Snopkowa, wzdłuż granicy ze Sławinkiem do wsi Sławin, dzisiejsze tereny ul. Wojciechowskiej, Nałęczowskiej do rzeki Czechówki. Najstarsze wiadomości o samej wsi Sławin pochodzą już z 1330 r. W 1894 r. właścicielem został Wilhelm Krebs. 

W 1916 r. kupili go Krychowscy, którzy byli właścicielami do wybuchu II wojny światowej. Od 1956 r. teren dawnego majątku był w administracji Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych, od 1976 r. jest w posiadaniu Muzeum Wsi Lubelskiej.

Sławinek powstał w XVIII w. z terenów wyłączonych z Czechowa. W 2 poł. XVIII w. znajdował się w rękach starosty Krzemienieckiego Jan Nepomucena Kościuszki, stryja Tadeusza Kościuszki. Usytuowany tu jest dawny dworek Kościuszków. Pierwsze wzmianki o dworku pojawiają się już w 1720 r. Po 1965 r. dworek był całkowicie zrujnowany. Obecny budynek został zrekonstruowany, przy wykorzystaniu nadających się do tego oryginalnych elementów (wg projektu arch. Tadeusza Augustynka).

W 1909 r. z północnego terenu majątku powstał folwark Dzbenin. Do wybuchu II wojny światowej Sławinek pozostawał w rękach rodziny Mędrkiewiczów. W 1950 r.. We wschodniej części Sławinka na uwagę zasługują neostylowe wille przy al. Warszawskiej.
Wspomniany Dzbenin powstał w 1909 r . na ziemiach zakupionych przez Adolfa i Jadwigę Dzbenińskich od Ludwiki Mędrkiewicz, ówczesnej właścicielki Sławinka. Nowy majątek zlokalizowany był wzdłuż obecnej ul. Sławinkowskiej (ul. Sławinkowska 122). Dwór wybudowano w 1911r. w stylu willi podmiejskiej. Ogólne założenie majątku przetrwało do czasów współczesnych z niewielkimi zmianami.

Powyższe informacje oraz zdjęcia pochodzą ze Studium naukowo-historycznego Lublin – Przedmieścia z 1971-72 r. (autorstwa Krystyny Gerłowskiej).