W poniedziałkowy wieczór archikatedra lubelska pękała w szwach. Ludzie przyszli dla Kolbergera. Po to, żeby usłyszeć jego głos. Dostać autograf. Uśmiechnąć się do człowieka, który po raz trzeci wyrwał się z rąk śmierci. Dziś aktor mówi, że jest coś, dlaczego na pewno warto żyć. Dla miłości.
Udała się.
Teraz zbiera siły do nowego spektaklu: Bar "Pod zdechłym psem”.
- Nie chcę, żeby ludzie kojarzyli mnie tylko z chorobą nowotworową - mówi silnym głosem.
Do Lublina tez w końcu przyjechał z promocją niezwykłej książki.
- Namówiliśmy artystów, żeby odpowiedzieli na list Jana Pawła II do artystów. Odpowiedziało 110, a wśród nich Kolbereger - opowiada ks. Piotr Kawałko, dyrektor Wydawnictwa Gaudium, który namówił aktora do tego, żeby w archikatedrze na żywo przeczytał, co papież miał do powiedzenia artystom. Właśnie w poniedziałek odbywał się uroczysta premiera książki; "Jan Paweł II do artystów. Artyści do Jana Pawła II”.
W swoim życiu parę razy w trumnie leżałem
Tak Kolberger powiedział w jednym z wywiadów.
To podczas jednego z wielu pobytów w szpitalu pracował - razem z Małgorzatą Zajączkowską - nad sztuką "Kocham O'Keeffe”.
Kiedy aktorka przyszła go odwiedzić, pokazał jej projekt dekoracji ułożony ze szpitalnych karteczek.
Spektakl zaczyna się śmiercią bohatera. Kolberegr kładzie się w trumnie.
- Nie, nie boję się przesądów - tłumaczy aktor i zaraz dodaje, że w swoim życiu parę razy w trumnie leżał. Na przykład w "Mazepie” Słowackiego.
- Bez trumny trudno sobie wyobrazić parę kwestii. Nie jestem aż tak przesądny. Najlepszym dowodem na to jest, że ciągle gram - powtarza w wywiadach.
Tajemnica różańca
Długo zbierał się do tego, żeby napisać komentarz do papieskiego listu dedykowanego artystom.
- Zadzwoniłam do niego rok temu. Wiedziałam, że ma problemy ze zdrowiem. Dyskretnie przepraszał, że jest w szpitalu, sanatorium. Wreszcie zadzwonił i powiedział radośnie: Napisałem! Zdążyłem do książki? - opowiada Magdalen Goławska, redaktor książki.
- Tak było - mówi Kolberger. - Tak mi zeszło, bo wydawało mi się, że co bym nie napisał, to byłoby banalne. Wreszcie życie samo napisało komentarz - mówi aktor.
Jaki?
Różaniec
Wystarczy otworzyć książkę. I przeczytać mocne słowa.
"W piątek pogrzeb, w sobotę — Tryptyk niemal u wrót Watykanu i… niezwykły "przypadek”: sygnał choroby. Wywołana w Rzymie żółtaczka mechaniczna, kolejne badania, wykrycie choroby nowotworowej, co doprowadza mnie na stół operacyjny. Operacja ratuje mi życie. Dzień przed operacją (wiedziony czym?...) w szpitalu pojawia się Piotr Adamczyk, odtwórca roli Karola Wojtyły w filmie "Karol, człowiek, który został Papieżem” i obdarowuje mnie różańcem poświęconym i otrzymanym z rąk Następcy św. Piotra. To było niezwykłe wsparcie psychiczne i utwierdzenie w przekonaniu, że w jakiś sposób jestem pod opieką Ojca Świętego. Pełen spokój... i pełna ufność przed, w trakcie i po operacji. Operacji, która - również przez lekarzy - uważana jest za cud, tak samo jak nieprawdopodobnie szybki powrót do życia i pracy”...
Czwarte narodziny
14 czerwca 2006 roku Kolberger przeszedł poważną operację wątroby.
Wcześniej usunięto mu nerkę, potem część trzustki.
Po stwierdzeniu przerzutów lekarze podjęli decyzję o zabiegu.
Operacja się udała.
Przed wyjściem ze szpitala Kolberger zorganizował małe przyjęcie.
Był tort z żurawinami, szampan i dedykacja dla lekarzy: "Z podziękowaniem za czwarte narodziny Krzysztof Kolberger”.
Pierwsze były "normalne” urodziny 13 sierpnia 1950 roku.
Potem aktor trzy razy wygrywał z chorobą.
Przeźroczysty
Do Lublina przywiózł go kierowca.
Przywiózł człowieka skupionego i życzliwie uśmiechniętego.
Ten człowiek tłumy w archikatedrze zachwycił cudownym głosem.
Gdy czytał tekst Jana Pawła II - miał blask w oczach.
Ci, co siedzieli blisko dyskretnie ocierali łzy w oczach.
- Był taki przeźroczysty - usłyszałem podczas wychodzenia z kościoła.
Po koncercie w archikatedrze długo podpisywał książki, rozmawiał i powtarzał: Do zobaczenia.
- Zapytałam go o aromat kawy. Tak zwyczajnie powiedział, że nie może jej pić. Jak wspominał jej zapach, miał tyle radości w oczach - mówi Magdalena Fijałowska z Radia ER.
W prywatnym gronie zjadł jeszcze kolację i wrócił do Warszawy.
Żeby zabrać się do pracy.
Droga Mleczna
W przyszłym roku Krzysztof Kolberger będzie obchodził 35 lecie pracy artystycznej. Na swój benefis wybrał poezję Broniewskiego.
- Dogadałem się z Włodkiem Nahornym. Robimy spektakl o zapomnianym poecie. Premiera miała być w grudniu, ale choroba, przedłużyło się to wszystko. Zatytułowałem to Bar "Pod zdechłym psem” - mówi z zadumą.
O czym będzie przedstawienie?
O poecie wciśniętym w ramy rewolucjonisty.
O człowieku, który przeżył w życiu parę tragicznych momentów i na co dzień zmagał się z pociągiem do alkoholu i paru innymi słabościami.
- To będzie spektakl optymistyczny - mówi aktor.
Choć w finale bohater powie:
Szumi alkohol i wieczność...
Mruczą: "Zalał się gość...”
A ja: "Zgódźcie na Drogę Mleczną
taksówkę... Ja już mam dość...”.
To Krzysztof Kolberger zapewnia o tym, że naprawdę warto żyć.
- Przeszedłem trzy bardzo ciężkie operacje i wygrałem już trzy życia; jak na loterii. Nigdy się nie poddam, bo mam dla kogo żyć...