Szybciej uratują życie

Chociaż dziecięcy szpital nie miał do tej pory lądowiska, dość często korzystał z lotniczego transportu ratunkowego. Śmigłowce lądowały najczęściej na pobliskiej dwupasmówce na al. Smorawińskiego, a zdarzało się, że i w zupełnie przypadkowych miejscach, np. na parkingach – o ile były puste.
– Tym sposobem odbywało się 40–50 lądowań helikopterów rocznie, które transportowały do DSK naszych pacjentów – mówi Jerzy Szarecki, dyrektor Dziecięcego Szpital Klinicznego w Lublinie.
Sprawa budowy lądowiska ciągnie się od dwóch lat. Jesienią 2001 roku PZU Życie przekazało na jego budowę 100 tys. złotych. Przez następne miesiące trwały zabiegi o pozyskanie kolejnych pieniędzy. Na dobre sprawa ruszyła w lecie tego roku. Wówczas samorząd województwa lubelskiego, DSK i lubelska Akademia Medyczna podpisały porozumienie o współpracy przy tym przedsięwzięciu.
– Inwestycja kosztowała 437 tysięcy złotych, z czego samorząd dał 330 tysięcy. Działkę pod lądowisko przekazały władze Akademii Medycznej – mówi Jakub Mikołajczyk, dyrektor Departamentu Infrastruktury Technicznej Urzędu Marszałkowskiego w Lublinie.
Bez transportu lotniczego w obecnych czasach nie można się obejść. – Transport lotniczy wykorzystuje się w zdarzeniach nagłych takich, jak na przykład wypadki komunikacyjne – mówi Szarecki. – Wtedy, kiedy liczy się czas. Kiedy trzeba szybko i bezpiecznie przetransportować chorego z miejsca zdarzenia do szpitalnego oddziału ratunkowego. Korzystamy z helikopetrów Pogotowia Lotniczego w Radawcu.

Wybór miejsca pod lądowisko nie był przypadkowy. Z helikopterów korzysta też pobliski Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 4 przy ul. Jaczewskiego. Zarówno DSK, jak i SPSK nr 4 mają oddziały ratujące życie – neurochirurgię, kardiologię, oddziały intensywnej opieki medycznej. W sąsiedztwie tych dwóch ośrodków są kolejne – Wojewódzki Szpital im. Jana Bożego przy ul. Biernackiego, Instytut Medycyny Wsi oraz Centrum Onkologii (obydwa przy ul. Jaczewskiego).