Recenzje książek

Jennifer Lopez "Prawdziwa miłość"

To książka przede wszystkim dla fanów J.Lo. Bogato ilustrowana nie tylko fantastycznymi zdjęciami z koncertów, ale także ujęciami pokazującymi życie prywatne piosenkarki.

James Patterson, Michael Ledwinge "ZOO"

Recenzje książek: Star Wars. Przebudzenie mocy

Michael Kogge "Star Wars. Przebudzenie mocy" i Elizabeth Schaefer "Star Wars. Przebudzenie mocy. Historia Rey"

Bill Watterson, „Calvin i Hobbes. Wszędzie leżą skarby”

Ilekroć na horyzoncie pojawia się dorosły, Hobbes zamienia się w tygryska przytulankę. Kiedy tylko w zasięgu wzroku nikogo nie ma, jest niekiedy głosem rozsądku, a niekiedy ironicznym komentatorem poczynań Calvina. Choć wciąż jest przecież także tylko wytworem wyobraźni małego chłopca, najbliższym przyjacielem i powiernikiem tajemnic. Któż nie miał ulubionego przytulaka, z którym dzielił dole i niedole?

Cazenove, William. „Sisters. Tom 4: Wszystko gra”

Kłótliwe, uszczypliwe, kombinujące jak tylko dopiec tej drugiej, wrzeszczące na siebie, ale przede wszystkim kochające. Takie są siostry z kultowej dziewczęcej serii „Sisters”, francuskich twórców Williama i Cazenove’a.

Zofia Stanecka, Marianna Oklejak. "Basia i Przyjaciele". "Anielka", "Antek"

Małą, rezolutną Basię znają (a przynajmniej powinni znać) wszyscy rodzice polskich kilkulatków. W kolejnych książkach z kultowej serii Zofii Staneckiej i Marianny Oklejak, Basia jest bohaterką drugoplanową. Na pierwszym planie pojawiają się koledzy i przyjaciele Basi oraz jej brata Janka.

Kamil Sipowicz, „Hipisi w PRL-u”

Jakieś 20 lat temu książkę Kamila Sipowicza czytałbym jak biblię. Tyle tu źródeł moich ówczesnych fascynacji. Posiadając taką wiedzę stałbym się kimś poważanym w lubelskim środowisku nastoletnich posthipisów.

Kristin Harmel, "Słodycz zapomnienia"

Dzień był raczej brzydki niż ładny, a ja bardziej chora niż zdrowa. Pocieszeniem miało być „Trzy razy k”, czyli kawa, kocyk i książka. Padło na „Słodycz zapomnienia”.

Cristina Morato, "Królowe przeklęte"

Uwielbiam wszelkiego rodzaju antologie, zbiory, wybory. Zawsze zaczynam od spisu treści zastanawiając się dlaczego autor zdecydował się opisać tych, a nie innych bohaterów/rzeczy/zdarzenia.

Jarosław Molenda, "Krzysztof Kolumb. Odkrywca z Wyspy Chios"

Któż z nas nie chciałby napisać książki?! Ja na przykład bardzo bym chciała. Jako że talentu w tym kierunku mi jednak brak skupiam się na czytaniu tego, co napisali inni.

Arnold Lobel „Żabek i Ropuch. Przez cały rok”

Tomasz Bułhak, „Tata w budowie. Felietony o tym jak być ojcem i zwariować (ze szczęścia)”

Nie znoszę poradników o życiu. Uważam, że czytanie wymądrzających się autorów piszących, że musisz zrobić tak, a nie inaczej żeby odzyskać szczęście, być lepszym człowiekiem, zdobyć pewność siebie jest zwykłą stratą czasu. Ale być może są tematy, o których poczytać trzeba. Takie tematy jak dziecko.

Marcin Grygier „Nie patrz w tamtą stronę”

Do grona polskich autorów kryminałów dołączyło kolejne nazwisko. Marcin Grygier debiutuje książką „Nie patrz w tamtą stronę” i niewątpliwie jest to debiut, który dobrze rokuje - choć więcej w nim solidnego rzemiosła niż ręki artysty.

Małgorzata Mroczkowska, "Angielskie lato"

Po przeczytaniu połowy książki odłożyłam ją na półkę i przez wiele dni zastanawiałam się, czy chcę ją czytać dalej. Bo niby dlaczego miałabym to zrobić? Jakoś mnie ta historia od samego początku nie porwała, a potem zwyczajnie zaczęła nudzić.

Marc Elsberg, "Zero"

Illuminaci, tajne organizacje działające w samym sercu Watykanu, eksperymenty medyczne przeprowadzane na chorych na Alzheimera, przetrzymywanie przez rząd USA obcych, czy czipowanie ludzi to tylko kilka z całej rzeczy teorii spiskowych opisanych w stojących na mojej półce książkach. Wśród nich najlepsza – „Rok 1984” Orwella.

Harlan Coben, "Nieznajomy"

Dobrze, przyznam się. Po pierwszą książkę Harlana Cobena sięgnęłam w 2010 r., kiedy fotoreporterzy jednej z ogólnopolskich gazet „przyłapali” ówczesnego premiera Donalda Tuska z taką to pozycją w ręku.

Douglas Lindsay, "Legenda Barneya Thomsona"

Przyznaj się! Chciałeś kiedyś zabić czepialskiego szefa, marudną teściową albo zatruwającego ci życie sąsiada? Miałeś? Nie wierzę, że nie. Podobne myśli nachodzą podobno wszystkich ludzi. Oczywiście z różnym nasileniem.

Bartek Sabela, "Wszystkie ziarna piasku"

Sahara Zachodnia. Nazwa brzmi co najwyżej jak określenie geograficznego położenia jednej z części pustyni. Ale z dala od pierwszych stron gazet, z dala od jakichkolwiek doniesień medialnych toczy się dramat narodu pozbawionego państwa.

Ludwig Thor, „Opętanie”

Kiedy z każdej strony atakuje nas informacja o tym, że książka jest bardziej niż dobra to trudno sięgając po nią zachować obiektywizm i nie stawiać poprzeczki zbyt wysoko. Tak było w tym przypadku.

Andrzej Maleszka, „Świat ogromnych”

Na początku muszę uczciwie wyznać, że nie jestem najlepszą recenzentką książek dla dzieci. 10 lat skończyłam już kilka dekad temu (nie mówiąc już o tym, kiedy skończyłam lat 5) i na tzw. literaturze dziecięcej zupełnie się już nie znam.

Borys Akunin, „Bruderschaft ze śmiercią”

Tego tekstu zdecydowanie czytać nie powinni fani Akunina. Po co? To przecież Akunin? Jeśli „Bruderszaftu…” nie masz jeszcze na półce to leć i kupuj. Tyle.

Dorota Wierzbicka, "W Abecadłowie, czyli bunt literek"

Chciałoby się rzecz  - nic nowego pod słońcem. Na rynku wydawniczym pojawiła się kolejna książka, z której młody czytelnik może nauczyć się alfabetu. Równie dobrze zilustrowana jak jej poprzedniczki i bardzo podobna w treści do prekursorek.

Jean Hatzfeld, „Englebert z rwandyjskich wzgórz”

Co czuje człowiek ocalały z ludobójstwa, któremu zdarza się spotykać na ulicy swoich oprawców? Morderców, którzy zabili całą jego rodzinę.

Yeonmi Park, „Przeżyć”

W 2014 roku Yeonmi Park znalazła się na liście 100 Top Global Women publikowanej przez BBC. Młoda kobieta walczy o prawa mieszkańców Korei Północnej.

Maria Nurowska "Wariatka z Komańczy"

W swojej najnowszej książce Maria Nurowska pokazuje nam niezwykle intymny  portret kobiety - silnej, niezależnej, pryncypialnej. To obraz, który znamy z poprzednich książek autorki, ale klimat „Wariatki z Komańczy” jest jeszcze bardziej kobiecy niż zwykle.