Recenzje książek

Dorota Wierzbicka, "W Abecadłowie, czyli bunt literek"

Chciałoby się rzecz  - nic nowego pod słońcem. Na rynku wydawniczym pojawiła się kolejna książka, z której młody czytelnik może nauczyć się alfabetu. Równie dobrze zilustrowana jak jej poprzedniczki i bardzo podobna w treści do prekursorek.

Jean Hatzfeld, „Englebert z rwandyjskich wzgórz”

Co czuje człowiek ocalały z ludobójstwa, któremu zdarza się spotykać na ulicy swoich oprawców? Morderców, którzy zabili całą jego rodzinę.

Yeonmi Park, „Przeżyć”

W 2014 roku Yeonmi Park znalazła się na liście 100 Top Global Women publikowanej przez BBC. Młoda kobieta walczy o prawa mieszkańców Korei Północnej.

Maria Nurowska "Wariatka z Komańczy"

W swojej najnowszej książce Maria Nurowska pokazuje nam niezwykle intymny  portret kobiety - silnej, niezależnej, pryncypialnej. To obraz, który znamy z poprzednich książek autorki, ale klimat „Wariatki z Komańczy” jest jeszcze bardziej kobiecy niż zwykle.

Orhan Pamuk „Dziwna myśl w mej głowie”

To książka, która zarówno w deszczowy jesienny wieczór, jak i w nerwowy poranek w autobusie wiozącym nas do pracy przeniesie nas do Stambułu.

Paweł Mossakowski „Po drugiej stronie ściany”

Na początek napiszę o czym na pewno nie jest ta książka: o sąsiedzkich kontaktach. Nie jest to także książka o tym, że ludzie są różni – bo to byłoby zbyt proste, ani o tym, że ludziom ciężko się porozumieć, jeśli funkcjonują w różnych społecznych sferach – bo to truizm.

Roald Dahl „Charlie i wielka szklana winda”

Druga część przygód Charliego Bucketa i Willy’ego Wonki nadal bawi i zadziwia. Tym razem jest jeszcze szybsza jazda, dosłownie bez trzymanki: szklaną windą w kosmos i z powrotem na ziemię.

Katarzyna Surmiak-Domańska „Ku-Klux Klan. Tu mieszka miłość”

Miłość mieszka w Harrison, małym miasteczku na południu Stanów Zjednoczonych. Miasteczku, w którym czarnych obywateli można by policzyć na palcach jednej ręki. I będą to zapewne tylko ci, którzy zawitali tu przypadkiem, jakimś cudem nie wiedząc, że miejsce to główna siedziba Rycerzy Ku Klux Klanu (Knights of the Ku Klux Klan - KKKK).

Filip Springer „13 pięter”

Najnowsza książka znakomitego polskiego reportażysty. Temat na pozór nudny – problemy mieszkaniowe Polaków – ale wciąga jak niejedna sensacja.

„Hawaikum w poszukiwaniu istoty piękna”

Plastikowy krasnal pod sztuczną palmą ma się dobrze.

Victoria Scott „Ogień i woda”

„W życiu 16-letniej Telli Holloway wszystko jest nie tak. Jej brat jest umierający, a gdy kilkunastu lekarzy nie może ustalić, co mu dolega, rodzice decydują się zamieszkać w „Zapadłej Dziurze w Montanie”, by Cody miał „świeże powietrze”. Tella traci ukochane życie w Bostonie i przyjaciół, rodzice doprowadzają ją do szału, jej brat jest bliski śmierci, a ona – kompletnie bezradna…

Rhys Bowen, „Pieniądze to nie wszystko”

Ten kryminał czyta się nie tylko z zainteresowaniem, lecz także z prawdziwą przyjemnością. Zawiera dużą dawkę sytuacji budujących napięcie, ale jednocześnie nie poraża brutalnością, bezsensowną agresją właściwymi współczesnym książkom tego gatunku.

Richard Rhodes, „Einsatzgruppen. Mistrzowie śmierci”

Einsatzgruppen były grupami operacyjnymi nazistowskiej policji bezpieczeństwa Sipo oraz służby bezpieczeństwa SD, działającymi na zapleczu Wehrmachtu. Ich rola w zagładzie była ogromna.

Wacław Krupiński, „Jan Kanty Osobny”

Niewątpliwie takim pierwszym krokiem do kariery, czy może raczej do rozwoju artystycznego były jego lata jeszcze studenckie, związek z Piwnicą pod Baranami, Teatrem STU, zespół Anawa, którego był założycielem. Jan Kanty Pawluśkiewicz – przede wszystkim kompozytor, później także twórca interesujących obrazów techniką żel-artu jego autorstwa.

Anne Edwards, „Maria Callas. Primadonna stulecia”

Kto dziś pamięta o Marii Callas? Pamiętają, pamiętają o niej przede wszystkim miłośnicy opery, wielbiciele cudownych głosów, a przecież ten jej sopran był kryształowy, zachwycający.

Mroczna karta historii polsko-ukraińskiej

Zbrodnia na zakonnicy i jej wychowankach to przewodni tematem najnowszej książki Leszka Wójtowicza „Wózkiem do nieba”.

Christian Eisert - Tydzień w Korei Północnej

Korea Północna, nawet w czasach dzisiejszych możliwościach przekazu, stanowi państwo pełne tajemnic, przez swoją niedostępność intrygujące wielu potencjalnych turystów.

C.W. Gortner, „Potomek Tudorów”

To na pewno jedna z lepszych książek tego autora, a są czytelnicy, którzy twierdzą, że do tej pory najlepsza.

Maja i Jan Łozińscy, „W powojennej Polsce”

To rzecz o życiu codziennym w Polsce tuż po wojnie, ale odnoszę wrażenie, że może to być raczej wprowadzeniem do tematu tych czytelników, którzy mają marne pojęcie o tym, że nie zawsze był chleb, dach nad głową, poczucie bezpieczeństwa.

Paulina Sołowianiuk „Jasnowidz w salonie, czyli spirytyzm i paranormalność w Polsce międzywojennej”

Zjawiska paranormalne, wróżby, przepowiednie, ekscytowały ludzi od zawsze w mniejszym lub większym stopniu. Mówi się, że zwykle przełom wieku był tym okresem, w którym rosło zainteresowanie tajemniczymi praktykami.

Krzysztof Potaczała, „Bieszczady w PRL-u 3”

Media (tak, tak) informują o Bieszczadach jako o krainie pięknej, nawet dzikiej, miejscami może nie rozpoznanej, ale wśród informacji turystycznych w zimie, nie ma nic o funkcjonujących w Bieszczadach wyciągach, w lecie o wodach do żeglowania, wędkowania.

Anna Kamińska, „Simona”

Jakkolwiek książka jest o Simonie, córce Jerzego, wnuczce Wojciecha, prawnuczce Juliusza — trzech malarzy, ale przecież nie tylko o niej. To także obraz upadku znanej krakowskiej rodziny.

Ołeksandr Zinczenko, „Katyń. Śladami polskich oficerów”

Ktoś powie – nie jest to lektura wakacyjna. Zapewne, ale może teraz właśnie znajdziemy czas by uzupełnić swoją wiedzę o ważny rozdział naszej dramatycznej historii.

Tilar J. Mazzeo, „Hotel Ritz. Życie, śmierć i zdrada w Paryżu”

Paryski hotel Ritz otwarty został w 1898 roku. Był wówczas najbardziej luksusowym hotelem w Europie. Luksus, a nawet przepych plus nowoczesność, jakimi się wówczas wyróżniał, przez dziesiątki lat podtrzymywały jego reputację.

Magdalena Cielenia-Wiaterek, „Zielenina na talerzu”

Można powiedzieć, że to książka na czasie – jest lato, pełnia zbiorów i chociaż autorka zaznacza na wstępie, że jest wegetarianką, a kuchnia wegetariańska nie musi być nudna – robi to zupełnie niepotrzebnie.